راههای برخورد و کمک به کودکان و دانش آموزان دیرآموز

كودكان دير آموز نسبت به افراد عادي مقدار كمي‌از لحاظ رشد ذهني پايين است، اين گروه نسبت به گروه‌هاي عقب مانده ذهني از نظر ذهني بالاتر مي‌باشد و بيشترين افراد گروه عقب مانده را در بر مي‌گيرند. زمان فيزيكي صرف شده از سوي اين كودكان كمتر از سايرين نيست، اما كوتاهتر از آن چيزي است كه براي توانايي يادگيري آنان مناسب باشد. اولين قدم در مورد كودكان دير آموز؛ بايد به دور از هر نگرش و تعصب منفي باشد، زيرا ديرآموزان متعلق به جامعه عادي هستند و استثنايي تلقي نمي شوند. اگر يك كودك دير آموز در نظام آموزشي تعليم درستي نبيند، با برچسب استثنايي وارد مراكز ويژه مي شود و نشانه ضعف در كارآمدي نظام آموزشي است. همچنين بايد خانواده‌هاي دانش‌آموز ديرآموز را  اطلاع ‌رساني كنيم تا  به شناخت بيشتري در مورد شرايط فرزندشان و كمك به ايشان برسند.

با اعتراف به اين حقيقت كه انسان نمي‌تواند و نيايد بر آنچه كه از خود اراده و اختياري در آن نداشته، ‌امتيازي براي خود  نسبت به ديگران قائل باشد و اگر تحت شرايطي نسبت به ديگري تفاخر و احساس برتري نمايد اين حالت را مي‌توان بيانگر جهالت و از خود بيگانگي فرد دانست. بايد دانست كه زشتي و زيبايي، عقب ماندگي و تيز هوشي،نابينايي و بينائي، ناشنوايي و شنوايي، روستايي و شهري، سياهي و سفيدي نيايد سايربرتري بر ديگري مي‌باشد. چه بسا برتري انسان بر انسان فقط از لحاظ تقوا و تفرب بهخداست. مراحل رشد همه افراد يكسان است تا زماني كه از يك مرحله عبور نكند و به مرحله بعدي نرسد. تمام افراد با احتمال از اين مراحل عبور، عموميت دارد امّا طرز رشد ازكودكي با كودك ديگر با توجه به ويژگي‌هاي فردي او تفاوت مي‌كند. و هر كودك به شيوه و سرعتي كه خاص خود اوست اين مراحل را پشت سر مي‌گذارد تمام كودكان در يك سن مشابه لزوماً به نقطه معيني از رشد نمي‌رسند. برخي از كودكان به شيوه‌ گام به گام وتدريجي و يا يكنواخت رشد مي‌كنند در حاليكه بعضي ديگر رشد ناگهاني و جهشي دارند