مقاله آموزشی کارآفرینی اجتماعی

یک تصور غلط رایج این است که هر کسی را که به کسب و کاری مشغول است یا اقدام به راه‌اندازی کسب‌وکاری می‌کند، کارآفرین (Entrepreneur) می‌پندارند. ولی از نظر اقتصاددان‌ها، نظیر«سی» (Say) و «شومپیتر» (Schumpeter)، راه‌اندازی کسب و کار مولفه اصلی کارآفرینی نیست، بلکه کارآفرینی با نوعی جریان پیشرفت اقتصادی از طریق نوآوری و اجرا مرتبط می‌شود. در اوایل قرن نوزدهم میلادی، اقتصاددان فرانسوی، ژان باتیست سی (Jean Babtiste Say)، «کارآفرین» را فرد مخاطره‌پذیری می‌داند که یک جریان پیشرفت اقتصادی را از طریق یافتن راه‌های جدید و بهتر به حرکت در می‌آورد. به بیان دیگر، کارآفرینان توزیع و مصرف منابع را در جهت سود بیشتر، بهینه می‌کنند.

کارآفرین برای رسیدن به اهداف اقتصادی‌اش باید ذهنیتی نوآورانه، خلاق و هدف‌گرا داشته باشد. بیانی که شومپیتر در قرن بیستم برای کارآفرینان دارد به صورت زیر است:

«نقش کارآفرینان اصلاح و ایجاد تغییرات اساسی در الگوهای تولید است. این کار از طریق اختراع، یا به طور کلی به کارگیری قابلیت‌های فناوری که تا به حال مورد استفاده قرار نگرفته‌اند، برای تولید محصولی جدید یا محصولی قدیمی با شیوه‌ای جدید، انجام می‌شود. ارائه شیوه‌ای جدید در تولید محصول، ممکن است در اثر استفاده از ماده اولیه جدید، کشف بازاری جدید برای آن، سازماندهی مجدد صنعت یا راه‌های دیگری صورت گیرد.»

علاوه بر این، کارآفرین با انگیزه تغییر موقعیت‌های نامطلوب بر مشکلات چیره می‌شود. او به جای صبر کردن، مستقیما وارد عمل می‌شود. اگر شیوه موثری برای انجام کارها بیابد، در انتخاب و جایگزین کردن آن با رویه‌های موجود شک نمی‌کند. کارآفرین شجاعت پذیرش مخاطرات حساب‌شده را دارد؛ کارهایی که شاید از نظر دیگران غیرمعقول یا نشدنی باشند. همچنین کارآفرین در کارهایش مصمم است و در مواجهه با چالش‌ها و موانع گاه و بیگاه، عقب‌نشینی نمی‌کند.